Дзяржаўныя сімвалы

Гучыць урачыста, як водгукі славы, Гімн нашай вячыстай цудоўнай Дзяржавы... Гімн свету сцвярджае, што любім мы працу, А шлях наш лунае да радасці, шчасця. Пад гукамі Гімна я моўчкі клянуся Сапраўдным быць сынам маёй Беларусі! Міхасъ Пазнякоў

Добры дзень, паважаныя бацькі. Сёння хочацца павясці з вамі  размову пра тое, як вучыць дзяцей паводзіць сябе пры гучанні Дзяржаўнага гімна. Але давайце спачатку пазнаёмімся з гісторыяй гімна.

Дзяржаўны гімн — гэта самы хвалюючы кожнае сэрца сімвал краіны, узвышаная песня пра народ. Мелодыя простая, добра запамінаецца.

Яшчэ ў старажытныя часы людзі, ахопленыя агульным пачуццём радасці, — падчас вялікіх святаў, перамог над ворагам ці пры пазбаўленні ад якой-небудзь павальнай хваробы, засухі, паводкі і пажараў, заканчэння сонечнага зацьмення — спявалі агульную песню ці, можа быць, малітву.

Гэтую ж песню яны спявалі, калі выпраўляліся ў паход на ворага, і песня яднала іх агульнай надзеяй і верай у сілы народа.

Прататыпам сучаснага гімна быў гімн Беларускай ССР.

Паэт Уладзімір Іванавіч Карызна (1938), лірык і песеннік, лаўрэат Дзяржаўнай прэміі, атрымаў перамогу ў конкурсе: ягонаму тэксту гімна, у якім выкарыставаны фрагменты ранейшага тэксту гімна, напісанага Міхасём Мікалаевічам Клімковічам (1899—1954), журы аддало перавагу.

Словы гімна павінен ведаць кожны змалку.

У Палажэнні аб Дзяржаўным гімне Рэспублікі Беларусь гаворыцца, што гімн з’яўляецца сімвалам дзяржаўнага суверэнітэту і выконваецца ў аркестравым, харавым, аркестрава-харавым ці ў іншым вакальным ці інструментальным варыянце.

Дзяржаўны гімн выконваецца ў адпаведнасці з зацверджаным тэкстам і музыкальнай рэдакцыяй (нотамі) пры ўступленні Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь на пасаду — пасля прынясення ім прысягі, пры адкрыцці і закрыцці сесій палат Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь, пры сустрэчах і праводзінах афіцыйных дэлегацый замежных краін, пры ўшанаванні нашых спартсменаў-пераможцаў, у тым ліку і за мяжой, пры правядзенні воінскіх рытуалаў, а таксама з нагоды разнастайных урачыстасцей, прысвечаных дзяржаўным святам.

I калі гучыць галоўная песня краіны, слухаць яе трэба стоячы, прычым мужчыны абавязаны зняць галаўны ўбор. У вакальна-харавым варыянце выконвання неабходна праслухаць гімн ад пачатку да канца: усе тры куплеты. У аркестровым выкананні дапускаецца праслухванне толькі часткі гімна – адзін куплет і прыпеў. Пасля праслухвання не трэба пляскаць у далоні. Можна спакойна прысесці.

Няхай лунаюць над намі нашы слаўныя сцягі! Няхай асвятляе наш шлях Дзяржаўны герб краіны! Няхай гучаць заклікальныя словы і ўрачыстая музыка нашага велічнага гімна!

Мы, беларусы – мірныя людзі,

Сэрцам адданыя роднай зямлі,

Шчыра сябруем, сілы гартуем

Мы ў працавітай, вольнай сям’і.

 

Слаўся, зямлі нашай светлае імя,

Слаўся, народаў братэрскі саюз!

Наша любімая маці-Радзіма,

Вечна жыві і квітней, Беларусь!

 

Разам з братамі мужна вякамі

Мы баранілі родны парог,

У бітвах за волю, бітвах за долю

Свой здабывалі сцяг перамог!

 

Слаўся, зямлі нашай светлае імя,

Слаўся, народаў братэрскі саюз!

Наша любімая маці-Радзіма,

Вечна жыві і квітней, Беларусь!

 

Дружба народаў – сіла народаў –

Наш запаветны, сонечны шлях.

Горда ж узвіся ў ясныя высі,

Сцяг пераможны – радасці сцяг!

 

Слаўся, зямлі нашай светлае імя,

Слаўся, народаў братэрскі саюз!

Наша любімая маці-Радзіма,

Вечна жыві і квітней, Беларусь!

У сучасных умовах, калі адбываюцца глыбокія змены ў жыцці грамадства, адным з цэнтральных накірункаў  работы з падрастаючым пакаленнем становіцца патрыятычнае выхаванне. Зараз узнікае неабходнасць вярнуцца да лепшых традыцый нашага народа, да яго векавых каранёў, да такіх паняццяў, як род, радня, Радзіма.

Тэма патрыятычнага выхавання вельмі актуальная, таму мае месца ў многіх дакументах па дашкольнай адукацыі.

У адукацыйным стандарце дашкольнай адукацыі ў раздзеле «Агульныя палажэнні» пункце 4 адна з задач абвяшчае: фарміраваць грамадзянскасць і нацыянальнае самапазнанне, патрыятычныя пачуцці, маральную, эстэтычную і экалагічную культуру. У раздзеле «Патрабаванні да структуры вучэбнай праграмы дашкольнай адукацыі»: змест Праграмы вызначаецца некалькімі адукацыйнымі абласцямі, адна з іх – «Дзіця і грамадства»: фарміраванне уяўленняў аб Рэспубліцы Беларусь; людзях, якія праславілі Радзіму; аб соцыякультурных каштоўнасцях народа, аб традыцыях і святах.

Патрыятычнае выхаванне – мэтанакіраваны працэс уздзеяння на асобу з мэтай фарміравання патрыятызму, як якасці, якая выяўляецца ў любові да сваёй Айчыны, служэння яму.

У дзіцячыя гады фарміруюцца асноўныя якасці чалавека, таму важна насычыць успрымальную душу дзіцяці ўзвышанымі чалавечымі каштоўнасцямі, зарадзіўшы цікавасць да гісторыі Беларусі. Выхаванне пачуцця патрыятызму ў дашкольнікаў – карпатлівая праца, якая павінна весціся сістэматычна, планамерна, ва ўсіх узроставых групах, розных відах дзейнасці і па розных напрамках.

Вялікае значэнне ў патрыятычным выхаванні мае разнастайная дзейнасць дашкольнікаў. Быць патрыётам – не толькі ведаць і любіць сваю Радзіму, але і актыўна працаваць на яе карысць. Для гэтага выкарыстоўваюцца розныя формы: мэтавыя прагулкі, экскурсіі, гутаркі, чытанне мастацкай літаратуры, святы, забавы і інш.

Адукацыйная дзейнасць з выхаванцамі праводзіцца з выкарыстаннем нагляднага матэрыялу. Выкарыстанне гульнявых прыёмаў павышае пазнавальную актыўнасць дзяцей, стварае эмацыянальную атмасферу. Тэматычнае планаванне з’яўляецца неабходнай умовай для мэтанакіраванай працы, дазваляе ўстанаўліваць лагічныя сувязі паміж рознага роду звесткамі: «Мая  вёска», «Твае абаронцы», «Мая сям’я» і інш. Важна, каб дзеці ўспрымалі матэрыял, актыўна думалі. Гэтаму спрыяюць такія метадычныя прыёмы, як параўнанне, пытанні, індывідуальныя заданні, зварот да вопыту дзяцей, дыдактычныя гульні.

Эфектыўным сродкам з’яўляецца выкарыстанне мастацкіх матэрыялаў.

Народныя гульні маюць важную ролю ў патрыятычным выхаванні. У іх адлюстроўваецца лад жыцця людзей, іх працу, побыт, нацыянальныя асновы. Народныя гульні, маючы маральную аснову, вучаць дашкольнікаў шукаць гармонію з навакольным светам.

У малодшым і сярэднім дашкольным узросце асаблівую ўвагу  трэба надаваць  развіццю ўяўленняў аб блізкім сацыяльным асяроддзі.

Асноўнымі метадамі патрыятычнага выхавання ў малодшай групе выступаюць:

арганізацыя жыццёвых і гульнявых сітуацый, якія даюць магчымасць асвойваць вопыт добразычлівага

адносіны да блізкіх, дарослых;

інсцэніровак з цацкамі, якія дэманструюць узоры узаемаадносін у дзіцячым садзе і ў сям’і;

назіранне за ўзаемаадносінамі дарослых у дзіцячым садзе;

хараводныя гульні, гульні-імітацыі;

чытанне вершаў, пацешак, казак на тэму дабрыні, любові да бацькоў;

разгляд  ілюстрацый, сюжэтных малюнкаў з выявай сям’і, прапанаваць назваць членаў сям’і

сем’і, іх дзеянні, вылучыць  агульны радасны настрой;

разгляд  сямейных фатаграфій і інш.

У сярэдняй групе далучаць дзяцей да размовы аб сям’і, сямейных падзеях. Разглядаючы сямейныя фатаграфіі, звяртаць увагу на рысы іх падабенства з бацькамі, у сям’і ўсе клапоцяцца адзін пра аднаго. Захапляюць дзяцей, гульні на сямейныя тэмы, дзе разыгрываюцца розныя сюжэты з жыцця. Знаёмства выхаванцаў з вершамі, песенькамі, у якіх адлюстроўваюцца падзеі з жыцця сям’і, праца бацькоў. Арганізацыя сітуацыі «добрых спраў»: у падарунак бацькам зрабіць калектыўную аплікацыю, падарыць малюнкі.

У старэйшым дашкольным узросце ў дзяцей закладваюцца асновы грамадзянскасці, развіваецца цікавасць да Радзімы на эмацыянальна-пачуццёвым узроўні. У старэйшай групе выкарыстоўваюцца такія метадычныя прыёмы патрыятычнага выхавання:

этычныя гутаркі аб вёсцы, роднай краіне, свеце;

экскурсіі, назіранні за дзейнасцю людзей і грамадскімі падзеямі;

разгляд  ілюстрацый аб асаблівасцях прыроды Беларусі, розных краін;

сем’і, іх дзеянні, вылучаць агульны радасны настрой;

разгляд сямейных фатаграфій

знаёмства з элементамі нацыянальнай культуры;

абмеркаванне і складанне апавяданняў аб прафесіях бацькоў і гараджан.

Пры знаёмстве дашкольнікаў з гісторыяй родных мясцін неабходна  шмат расказваць, таму пры складанні апавядання звяртаем увагу на такія моманты:

па ходу аповеду неабходна выкарыстоўваць наглядны матэрыял (фотаздымкі, рэпрадукцыі карцін, схемы), малюнкі мелам на дошцы;

складаючы апавяданне, трэба задаваць  дзяцям пытанні, неабходныя для развіцця  актыўнай пазнавальнай дзейнасці, вучаць разважаць. У гэтым выпадку аповед выхавальніка ператвараецца з маналога ў своеасаблівую гутарку з дзецьмі;

распавядаючы аб якіх-небудзь гістарычных падзеях, не варта часта ўжываць даты, т. к. у дашкольным ўзросце дзецям недаступная храналогія. Але, каб дзеці зразумелі, што падзеі адбываліся даўно, варта ўжываць такія выразы «гэта было вельмі-вельмі даўно», «гэта было тады, калі вашы таты і мамы былі маленькімі» і г. д.;

мова апавядання павінна быць простай. Калі ў рассказе  сустракаюцца незнаёмыя словы, напрыклад: «князь», «палкаводзец»,  варта растлумачыць іх значэнне.

У працэсе знаёмства дзяцей з выдатнымі мясцінамі роднага краю, патрэбна расказваць аб розных архітэктурных збудаваннях, храмах. У гэтым выпадку, досыць вылучыць тое галоўнае, што адрознівае той  ці іншае будынак ад іншых. Цяпер да нас паступова вяртаецца нацыянальная памяць, і мы па-новаму пачынаем ставіцца да старадаўніх святаў, традыцый, фальклору, мастацкім промыслам, дэкаратыўна-прыкладному мастацтву.

Шырока выкарыстоўваюцца  ўсе віды фальклору (казкі, песенкі, прыказкі, прымаўкі і г. д.). У вуснай народнай творчасці, як нідзе захаваліся асаблівыя рысы беларускага характару, уласцівыя яму маральныя каштоўнасці, уяўленні пра дабро, прыгажосць, праўду, смеласць, працавітасць.

Вялікую ролю ў далучэнні дзяцей да народнай культуры займаюць народныя святы і традыцыі, у якіх адлюстроўваюцца назапашаныя стагоддзямі танчэйшыя назіранні  за характэрнымі асаблівасцямі пор года, зменамі надвор’я, паводзінамі птушак, насякомых, раслін, звязаныя з працай і рознымі бакамі грамадскага жыцця чалавека.

Вельмі важна пазнаёміць дзяцей з народным дэкаратыўным роспісам,  здольным зацікавіць дзяцей  нацыянальным выяўленчым мастацтвам.

Метад праектаў адзін з перспектыўных метадаў, якія спрыяюць вырашэнню праблемы патрыятычнага выхавання, які развівае пазнавальны інтарэс і фарміруе навыкі супрацоўніцтва. Асноўная яго мэта – развіццё свабоднай творчай асобы дзіцяці, магчымасць адчуць сябе даследчыкам, аб’яднаць дзяцей, бацькоў. У групах мэтазгодна распрацаваць такія педагагічныя праекты як: «Мая  вёска», «Дзень маці» і «Дзень Перамогі». Метад праектаў эфектыўны ва ўсіх узроставых групах.

Выкарыстанне інфармацыйна-камунікацыйных тэхналогій – актуальны і эфектыўны сродак  патрыятычнага выхавання дашкольнікаў. Інфармацыйна-камунікацыйныя тэхналогіі выкарыстоўваюцца  пры разглядзе  нагляднага  матэрыялу, праглядзе мультымедыйных прэзентацый, мультфільмаў, праслухоўванні песень і вершаў і інш.

Выкарыстоўваючы прапанаваныя формы і метады патрыятычнага выхавання, неабходна паказаць дзецям прыгажосць свайго роднага краю, пазнаёміць  з талентам беларускага народа, навучыць дзяцей любіць свой горад і сваю краіну  і ганарыцца тым, што яны жывуць у такой цудоўнай краіне, як Беларусь.

Патрыятызм – гэта пачуццё любові да Радзімы. Духоўны, творчы патрыятызм трэба прывіваць з ранняга дзяцінства. Але падобна любому іншаму пачуццю, патрыятызм жыве самастойна і перажываецца індывідуальна. Ён прама звязаны з асабістай духоўнасцю чалавека, яе глыбінёй. Таму, не будучы патрыётам сам, педагог не зможа і ў дзіцяці абудзіць пачуццё любові да Радзімы. Менавіта абудзіць, а не навязаць, так як у аснове патрыятызму ляжыць духоўнае самавызначэнне.

спасылка: https://poluzhiesad.schools.by/pages/formy-metady-raboty-z-dashkolnkam-pa-patryjatychnamu-vyhavannju                                  

Як выхаваць маленькага патрыёта?

Змест патрыятычнага выхавання дашкольнікаў: 

* далучэнне дзяцей да культурнай спадчыны, святаў, традыцый, народна-прыкладным мастацтве, вусный народнай творчасці, музычнага фальклору, народных гульняў. 

* знаёмства з сям'ёй, яе гісторыяй, сваякамі, сямейнымі традыцыям, складанне радаводу; з дзіцячым садам яго хлопцамі, дарослымі, гульнямі, цацкамі, традыцыямі; з горадам, вёскай, яго гісторыяй, гербам, традыцыямі, выбітнымі гараджанамі, сялянамі мінулага і цяперашняга часу, славутасцямі; 

* правядзенне мэтавых назіранняў за станам аб'ектаў у розныя сезоны года, арганізацыя сезоннага земляробчай працы ў прыродзе, пасеў кветак, гародніны , пасадка кустоў, дрэў і іншае; 

* арганізацыя творчай, прадуктыўнай, гульнявой дзейнасці дзяцей, у якой дзіця праяўляе спачуванне, клопат пра чалавека, раслінах, жывёл у розныя сезоны года ў сувязі з прыстасаваннем да новых жыццёвых умоў і штодня, па неабходнасці.

 

Выхаванне маленькага патрыёта пачынаецца з самага блізкага для яго-роднага дома, вуліцы, дзе ён жыве, дзіцячага саду.

* Звяртайце ўвагу дзіцяці на прыгажосць роднага горада

* Падчас прагулкі раскажыце, што знаходзіцца на вашай вуліцы, пагаворыце пра значэнне кожнага аб'екта.

* Дайце ўяўленне аб працы грамадскіх устаноў: пошты, крамы, бібліятэкі і т.д. Паназірайце за працай супрацоўнікаў гэтых устаноў, адзначце каштоўнасць іх працы.

* Разам з дзіцем прымайце ўдзел у працы па добраўпарадкаванні і азеляненні свайго двара.

* Пашырыць уласны кругагляд

* Вучыце дзіця правільна ацэньваць свае ўчынкі і ўчынкі іншых людзей.

* Чытайце яму кнігі аб радзіме, яе героях, аб традыцыях, культуры свайго народа

* Заахвочвайце дзіця за імкненне падтрымліваць парадак, прыкладныя паводзіны ў грамадскіх

 

Выхавальнік дашкольнай адукацыі                                       А.В.Масько

Маршруты выхаднога дня для выхаванцаў і іх бацькоў "Памятныя мясціны аграгарадка"

Назва маршрута выхаднога дня –

“Памятныя мясціны майго аграгарадка” 

   Рэкамендуемы ўзрост дзіцяці: 4-6 гадоў ;       

   Экскурсія:“ Да помніка загінуўшым воінам”;

   Месца знаходжвання: аг. Шчэпічы, вул. Савецкая 

       Паважаныя мамы і таты!

Самы радасны дзень – гэта выхадны, калі ўся сям'я збіраецца разам! Выхадныя - гэта ўжо свята.

А выхадныя, праведзеныя разам з дзецьмі - свята ўдвая! І каб гэтае свята было яркім і незабыўным, прапануем вашай увазе 

“Экскурсія да помніка загінуўшым воінам”

Выхаванне падрастаючага пакалення немагчыма без ведання гісторыі свайго народа, яго герояў. У нашым аграгарадку ёсць унікальная магчымасць пазнаёміць дзяцей з помнікам героям Вялікай Айчыннай вайны.

Змест гутаркі з дзіцем у час выхаднога дня

Спытайце ў дзіцяці, ці ведае ён што-небудзь аб Вялікай Айчыннай вайне.

Раскажыце дзіцяці, што 22 чэрвеня 1941 года - адна з самых сумных дат у гісторыі Беларусі, дзень, які нельга забыць. У той далёкі летні дзень людзі займаліся звычайнымі справамі. Школьнікі рыхтаваліся да выпускнога вечара. Дзяўчынкі гулялі ў “дочкі – маці”, няўрымслівыя хлапчукі скакалі верхам на драўляных коніках. І ніхто не падазраваў, што мірнае жыццё разбурыць вайна. На нашу Радзіму напалі фашысты, іншаземныя захопнікі. І людзі пайшлі ваяваць - абараняць сваю зямлю. Вельмі многія салдаты і мірныя жыхары загінулі ў ВАв.

Пацікаўцеся ў дзіцяці: “Што і дзе ты чуў пра вайну? Як ты думаеш, мы павінны памятаць аб тых, хто не прыйшоў з вайны? Як людзі захавалі памяць пра вайну? (пра герояў вайны напісана ў кнігах, вершах, песнях, знята ў фільмах,  пастаўленыя помнікі).

Распавядзіце дзіцяці: “Што такое помнік? Для чаго іх, узводзяць?” (слова “помнік” паходзіць ад слоў «памяць», «памятаць»).

Гэта скульптурныя збудаванні, абеліскі. Будуюць іх у гонар якога-небудзь героя вайны або важнай падзеі, каб людзі памяталі гэтых герояў на долю якіх выпаў цяжкі час вайны. Помнік - гэта напамін нам пра тых, хто загінуў у партызанскіх атрадах, на палях бітваў, хто проста не дажыў да Дня Перамогі).

  Дзень Перамогі прыйшоўся на 9 мая 1945 года. З тых часоў мы кожны год адзначаем гэтае свята, успамінаючы ўсіх, хто змагаўся за перамогу.

Майский праздник —

День Победы

Отмечает вся страна.

Надевают наши деды

Боевые ордена.

Их с утра зовёт дорога

На торжественный парад.

И задумчиво с порога

Вслед им бабушки глядят.

(Тимофей Белозеров)

Спытаеце ў дзіцяці: “А ў нашым аграгарадку Грыцэвічы ёсць помнікі  загінуўшым воінам?”

Вось і мы цяпер прыйшлі на гэта святое, для ўсіх жыхароў нашага аграгарадка месца.

У цэнтры аграгарадка Шчэпічы ў парку пахаваныя  воіны і партызаны, якія загінулі ў гады Вялікай Айчыннай вайны. Звярніце ўвагу дзіцяці на гранітную пліту з высечанымі імёнамі воінаў і партызан, якія нарадзіліся на Клетчыне, ваявалі і не вярнуліся з вайны (паважаныя бацькі, калі на пліце высечана імя вашага сваяка, раскажыце аб ім).

Распавядзіце дзіцяці, як шануюць памяць аб загінуўшых салдатах падчас вайны? (загінуўшых падчас ВАв людзей успамінаюць хвілінай маўчання, прыносяць да помнікаў вянкі, кветкі, запускаюць салют).

Спытаеце ў дзіцяці, ці ведае ён, што такое хвіліна маўчання? Як трэба сябе весці ў гэты час? (хвіліна маўчання — сімвалічны рытуал, падчас якога трэба ўстаць і моўчкі ушанаваць памяць аб якой-небудзь трагічнай падзеі і загінуўшых у ім людзей. Хвіліна маўчання, як правіла, доўжыцца менш адной хвіліны).

Прапануеце дзіцяці ўшанаваць загінуўшых воінаў хвілінай маўчання, ціхенька пакласці да мемарыяла кветкі (калі прадугледзелі гэты момант пры падрыхтоўцы).

Заклікайце дзяцей ніколі не забываць тых, хто аддаў свае жыцці, каб вызваліць нашу Радзіму ад нямецкіх захопнікаў.

Спасибо Героям, спасибо Солдатам,

Что мир подарили, тогда – в сорок пятом!

Вы кровью и потом добыли Победу.

Вы молоды были, сейчас – уже деды. Мы эту Победу – вовек не забудем!

Пусть мирное солнце сияет всем людям!

Пусть счастье и радость живут на планете!

Ведь мир очень нужен – и взрослым, и детям!

(Ольга Маслова)

     Калі ў вас ёсць родныя бабулі і дзядулі, ці проста суседскі дзядуля, якія жылі ў тыя суровыя дні, вазьміце дзіця і схадзіце павіншаваць іх! Гэта добрая справа - і ветэрану прыемна, і ўрок для дзіцяці.

     Калі ваявалі вашы дзядулі і бабулі, пакажыце іх праўнукам іх фатаграфіі, пажоўклыя з часам, раскажыце іх гісторыю. Растлумачце, што значыць Вечны агонь і чаму ён круглы год гарыць.

     Паглядзіце разам фільмы пра вайну. Абмяркоўвайце смеласць і адвагу, і падкрэслівайце, што подласць, жорсткасць і абыякавасць - дрэнныя якасці. Пра гэта з сучаснымі дзецьмі трэба размаўляць шмат. Яны павінны разумець, што нельга прыніжаць чалавечую годнасць, здраджваць.

     Хлопчыкам будзе цікава вывучыць тэхніку і зброю ваенных гадоў. У гэтым могуць дапамагчы энцыклапедыі, мастацкая літаратура, інтэрнэт. Можна раздрукаваць размалёўкі з танкамі і салдатамі і прапанаваць іх дзіцяці.

    Прачытайце дзецям апавяданні і аповесці аб вайне. Нават калі дзіця ўжо ўмее чытаць, прачытайце аб вайне яму самі. Рабіце націск на асабліва важных момантах. Часам адрывайцеся ад чытання, каб спытаць пра тое, што ён адчувае, як бачыць і разумее прачытаную падзею, або што, на думку дзіцяці, перажываюць у гэты момант героі апавядання.

    Дзяўчынкам можна расказаць пра геройскія подзвігі жанчын, якія выжывалі ў цяжкіх умовах, ды яшчэ і дзяцей выхоўвалі і партызанам дапамагалі.

     Пакажыце прыклад сваім дзецям, як важна памятаць подзвігі салдат, часцяком зусім юных (Марат Казей, Зіна Партнова і інш.), якія аддалі сваё жыццё за наша жыццё і нашу свабоду!

     Паслухайце разам з дзецьмі песні на ваенную тэматыку.

     Разгледзьце карцінкі з выявай ваеннай палявой кухні і сталовых прадметаў (кацялок, лыжка, фляшка...).

 Разам з дзіцем прыгатуйце салдацкую кашу.

     Зрабіце разам з дзіцем паштоўку для ветэрана. Можна намаляваць салют Перамогі. Разам са старэйшымі дзецьмі прапануем зрабіць пілотку з паперы.

 

 

Выхавальнікі дашкольнай адукацыі                                          Масько А.В.

                                                                                                   Мацюлька Д.Дз.

Дзецям пра вайну

Дзядуля, раскажы мне пра вайну!

Самы малады салдат ВАВ

 

 

Наша малая Радзіма - Клетчына. 

Клецкі раён-няхай і невялікі край, нават у межах Мінскай вобласці, аднак са сваёй багатай гісторыяй, традыцыямі, напрацоўкамі ў эканоміцы, культуры. Мясцовыя жыхары ганарацца беларускай культурай і гераічнымі старонкамі гісторыі.

Пачаткам біяграфіі горада Клецка лічаць 1127 год. Паўстаў ён на месцы феадальнага замка. І ўжо ў той час быў цэнтрам княства ў складзе Турава-Пінскай зямлі. У пачатку ХІV стагоддзя ўвайшоў у Вялікае Княства Літоўскае.

Памятае Клецк літоўскіх і рускіх князёў. У 1558 годзе ён перайшоў да Радзівілаў. 
Знамянальнай падзеяй у гісторыі клецкай стала бітва з татарамі ў 1506 годзе.

У 1560-62 гадах у Клецку прапаведаваў выбітны рэлігійны палеміст, гуманіст, асветнік і філосаф Сымон Будны.

Востра праходзіла рэвалюцыйная барацьба ў раёне ў 1905-1917 гадах. У сярэдзіне лістапада 1917 года ў раёне была ўстаноўлена Савецкая ўлада. Па ўмовах Рыжскага мірнага дагавора ад 18 сакавіка 1921 г. Клецк увайшоў у склад Польшчы. 17 верасня 1939 года быў вызвалены часцямі Чырвонай Арміі.

У студзені 1940 г. Клецк становіцца раённым цэнтрам Баранавіцкай вобласці.
Вераломны напад нямецка-фашысцкіх захопнікаў на Савецкую краіну перапыніў мірнае жыццё і на Клецкай зямлі. 27 чэрвеня 1941 г. гітлераўцы захапілі горад.

Вызваленне Клецка супадае з часам завяршэння 1-га этапу Беларускай аперацыі 1944 года і яе складовай часткі-Мінскай аперацыі (29 Чэрвеня – 4 ліпеня 1944 года).

У студзені 1963 года Клецкі раён быў скасаваны і далучаны да Нясвіжскага, а ў жніўні 1966 года яго зноў аднавілі.

 ДУ «Музей гисторыи Клеччыны» 
г. Клецк, вул. Гагарина, 6

 

 

 

 

Свята-Уваскрасенская царква
Будынак былога касцёла пры кляштары дамініканцаў
г. Клецк, вул. Я Купалы, 1

 

 

 

 

 

Пакрощская царква
г.Клецк, вул. Ленина

 

 

 

 

Будынак былага шпиталя
г. Клецк, вул. Школьная, 18

 

 

 

 

Будынак былых казармаў
г. Клецк, вул. Казарменая

 

 

 

 

Сядзібна-паркавы ансамбаль Радзівілімонты
Мінская вобласть, Клецкі раён, в. Чырваная зорка

 

 

 

 

Касцёл Святой Троіцы












Гарадскі амфітэатр










Дзіцячая гульнёвая пляцоўка ў гарадскім парку

 

 

 

 

 

Інфармацыя ўзята з афіцыйнага сайта Клецкага раённага выканаўчага камітэта - http://kletsk.gov.by

Наша маленькая Радзіма - вёска Шчэпічы. 

 

ШЧЭПІЦКІ СЕЛЬСКІ САВЕТ

Шчэпіцкі сельсавет размешчаны ў паўночна-заходняй частцы раёна. Мяжуе з Кухчыцкім, Зубкоўскім сельсаветамі Клецкага раёна, землямі Нясвіжскага раёна Мінскай вобласці, Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці
Насельніцтва на 01.01.2016 года - 2258 чал. 
Уваходзяць у склад населеныя пункты: аграгарадок Шчэпічы, Орда, Даматканавічы, вёскі гусакі, Яжавічы, Навадворкі, Лукаўцы, Гарбуноўшчына, Ліпка, Сцяпужычы, Жылічы, Якшычы.

Шчэпіцкі сельскі выканаўчы камітэт
222657 Клецкі раён, аграгарадок Даматканавічы. 
Тэл / факс (01793) 44330, 44339, тэл.
Schepitchselisp@kletsk.gov.by

Старшыня - Бурак Наталля Леанідаўна 
Кіраўнік спраў - Каротчык Зоя Пятроўна

Шчэпіцкі сельскі савет быў заснаваны ў снежні 1940 года. У 1939 годзе пасля вызвалення Заходняй Беларусі ад прыгнёту польскіх памешчыкаў і капіталістаў і ўз'яднання яе з Беларускай ССР на месцах былі створаны часовыя органы ўлады, якія кіравалі ўсёй палітычнай і гаспадарчай дзейнасцю насельніцтва вёсак і вёсак да снежня 1940 года. У снежні 1940 года ў адпаведнасці з Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР былі праведзены выбары ў мясцовыя Саветы працоўных. У гэты час у ліку іншых мясцовых Саветаў быў абраны і Шчэпіцкі сельскі савет, дзейнасць якога часова спынялася ў сувязі з нямецка - фашысцкай акупацыяй (чэрвень 1941-ліпень 1944), тэрыторыі Беларускай ССР. У 1944 годзе сельскі савет аднавіў сваю дзейнасць. У склад сельсавета ўваходзілі населеныя пункты: Шчэпічы, гусакі, Яжэвічы, Навадворкі, Лукаўцы, Гарбуноўшчына, Ліпка. Насельніцтва складала 1522 чалавек. ПЛОШЧА-3836 га, у тым ліку ворныя землі 3026 га. 

Сёння адміністрацыйным цэнтрам сельсавета, пасля рашэння Мінскага абласнога Савета дэпутатаў "аб скасаванні Даматканавіцкага сельскага Савета" № 30 ад 25.04.2007 года, з'яўляецца аграгарадок Даматканавічы.

СЕЛЬСКАЯ ГАСПАДАРКА

Сельская гаспадарка прадстаўлена дзвюма сельскагаспадарчымі арганізацыямі: УП "Шчэпічы-Агра" і СВК «Агракамбінат «Сноў».
Гаспадаркі спецыялізуецца на вытворчасці малака, мяса, збожжа, бульбы, цукровых буракоў

ПРАМЫСЛОВАСЦЬ І БУДАЎНІЦТВА

На тэрыторыі сельсавета знаходзіцца будаўнічая арганізацыя ДУП "ПМК-191".

КАМУНАЛЬНАЯ ГАСПАДАРКА І ГАЗІФІКАЦЫЯ

На тэрыторыі сельсавета размешчаны палігон ТКО і міні палігон "Маяк" КУП "Клецкае ЖКГ". 

З 956 гаспадаркі-240 кватэр і прыватных домаўладанняў абсталяваны цэнтральным водазабеспячэннем і каналізацыяй. Для забеспячэння насельніцтва вадой працуюць дзве артскважыны і дзве воданапорныя вежы. Працягласць вадаправода складае-6,7 км, каналізацыі-5 км. вадаправодныя сеткі знаходзяцца на балансе КУП «Клецкае ЖКГ». Працуюць тры кацельні ў агр. Даматканавічы і агр. Шчэпічы.

ЭЛЕКТРЫЧНАЯ І ПАШТОВАЯ СУВЯЗЬ

На тэрыторыі сельсавета Размешчаны тры аддзяленні сувязі-агр. Шчэпічы, агр. Даматканавічы, агр. Орда, насельніцтва астатніх вёсак абслугоўваюцца мотадастаўкай. Аказваюць наступныя паслугі: прыём і дастаўка лістоў, пасылак, перакладаў, рэалізацыя паштовак, марак, выплата пенсій, прыём падпіскі на перыядычныя выданні і іх дастаўка, а так жа нетрадыцыйныя для паштовай сувязі - гэта прыём розных відаў плацяжоў, ксеракапіраванне, выхад у Інтэрнэт.                              АДУКАЦЫЯ

На тэрыторыі сельсавета функцыянуюць установы адукацыі: Дзіцячы сад-яслі ў аграгарадку Шчэпічы, ДУА " Даматканавіцкая СШ і дзіцячы сад-яслі ў агр. Даматканавічы, аддзяленне дзіцячага сацыяльнага прытулку ДУА "Клецкі раённы Сацыяльна-педагагічны цэнтр".
АХОВА ЗДАРОЎЯ. САЦЫЯЛЬНАЯ АБАРОНА.

Медыцынскае абслугоўванне ажыццяўляюць Домоткановичская бальніца сястрынскага догляду на 20 койка-месцаў, медычная амбулаторыя ў агр. Даматканавічы, Шчэпіцкі і Ардянскі ФАПы, ДУ "псіханеўралагічны дом-інтэрнат" на 100 кока-месцаў.
У цяперашні час абслугоўваннем на даму ахоплены ўсе населеныя пункты сельскага Савета. На надомнай абслугоўванні знаходзіцца 115 адзінокіх і адзінока - пражываючых грамадзян, працуе 10 сацыяльных работнікаў.

СФЕРА ПАСЛУГ

У сферы паслуг працуюць прадпрыемствы дзяржаўнай і прыватнай формаў уласнасці. Гандлёвае абслугоўванне жыхароў ажыццяўляе 4 гандлёвых кропак Клецкага райспажыўтаварыства, адзін магазін ААТ «Клецкі камбікормавы завод» і 2 прыватных прадпрымальніка. Тры разы на тыдзень населеныя пункты абслугоўваюцца аўтакрамай Клецкага райпо і 1 раз СВК " АК " сноў»

Адзін філіял ААБ «Беларусбанк» у агр. Даматканавічы ажыццяўляе прыём усіх відаў плацяжоў і узносаў, разлікова-касавае абслугоўванне кліентаў, валютна-абменныя аперацыі, грашовыя пераклады.

БЫТАВОЕ АБСЛУГОЎВАННЕ

Абслугоўваннем насельніцтва займаюцца адзін комплексна-прыёмнага пункта ў агр. агр. Домоткановичи і выязное на КПП Щепичи і Арда, якія аказвае наступныя віды паслуг: рамонт адзення, хімчыстка, мыццё, продаж рытуальных прылад, Цырульні паслугі.

ДАРОЖНАЕ ГАСПАДАРКА

Працягласць вуліц населеных пунктаў сельсавета складае 41,2 км, з іх з асфальтна-бетонным пакрыццём 28,45 км. удзельная вага вуліц з удасканаленым пакрыццём складае-69,1%.. Дарогі сельскіх населеных пунктаў знаходзяцца на абслугоўванні ДРБУ - 212 і КУП " Клецкае ЖКГ»

КУЛЬТУРА

Культурным абслугоўваннем насельніцтва займаюцца Щепичский і Домоткановичский сельскія дамы культуры, 2 сельскія бібліятэкі і адна інтэграваная.

У Шчэпіцкім СДК маюцца Жаночая вакальныя група "Валожкі«, дзіцячы ансамбль» рамонак «дзіцячы гурток сольнага спеваў, клуб імяніннікаў» Вясёлка«, жаночы клуб» Шчырасць«, тэатральны гурток» прышчэпкі", гурток дэкаратыўна - прыкладнога мастацтва. У Даматканавіцкім СДК-Дзіцячая ўзорная вакальная студыя "Сузор'е", Дзіцячая фальклорная група» Лянок", Жаночая вакальная група "суседачкі" і "Кудзелька", гітарны гурток "акорд", гурток эстрадных мініяцюр "Балаганчык", гурток "чароўны клубок", гурток сольнага спеваў " Калейдаскоп»
ФІЗКУЛЬТУРА І СПОРТ

Спартыўнай базай з'яўляецца: стадыён і спартзалу ў ДУА "Даматканавіцкая СШ", спартзалу ў агр. Шчэпічы, дзіцячая і спартыўная пляцоўкі каля СДК аг. Шчэпічы Крыніца    http://kletsk.gov.by

 

                                                                                                                    

                                                                                        

"Роля сям'і ў выхаванні патрыятычных пачуццяў у дзяцей дашкольнага ўзросту"

 Безумоўна, аснова выхавання чалавека закладваецца ў сям'і. Патрыятычнае выхаванне, цікавасць да духоўнага пачатку нашага жыцця таксама павінны пачынацца ў сям'і. Але ўмоў для гэтага сёння, на жаль, мала. І справа тут не ў адсутнасці ў бацькоў часу для педагагічных гутарак са сваімі дзецьмі, а ў нашым жаданні ахаваць іх ад цяжкіх задач, працы, духоўных высілкаў. Кожная сям'я - гэта свой замкнёны свет і сваё жыццё, свае радасці і смутку, клопаты і традыцыі, свой побыт. 

У сучаснай сям'і вялікую частку часу дзіця мае зносіны з мамай. Менавіта з ёй складаюцца даверныя адносіны, абмяркоўваюцца трывогі, пытанні, патрэбы. Аднак для дзяцей не менш важна і зносіны з татам. Чым часцей бацька мае зносіны з дзіцем, тым больш цеснымі становяцца эмацыйныя сувязі, а чым раней бацька далучаецца да догляду за малым, тым мацней і глыбей яго бацькоўскія пачуцці.

 Устаноўлена, што ў сем'ях, у якіх бацькі марнуюць шмат часу на размовы, гульні з дзецьмі, дзеці лепш развіваюцца. Аднак даказана, што дзеці, пазбаўленыя магчымасці мець зносіны з бацькамі або з адным з іх, валодаюць падвышанай адчувальнасцю, маюць цяжкасці ў наладжванні кантактаў з аднагодкамі. Сур'ёзную небяспеку для развіцця дзіцяці ўяўляе адсутнасць эмоцый, ласкі, цеплыні пры хай нават і паўнавартасным задавальненні яго фізіялагічных патрэбаў. Толькі сталыя зносіны бацькоў з дзіцем спрыяе ўсталяванню глыбокіх эмацыйных сувязяў, нараджае ўзаемную радасць.

Выхаванне дзяцей у любові і павазе да бацькоў, шанаванні продкаў - адна з вядучых ідэй педагогікі. Іншая ідэя - гадаваць будучага сем'яніна з малых гадоў шляхам фарміравання станоўчых маральных якасцяў (працавітасці, памяркоўнасці, падатлівасці, стараннасці, сціпласці, сумленнасці).

Спецыяльныя сацыялагічныя і псіхолага-педагагічныя даследаванні паказалі, што сям'я і дзіцячы сад, маючы свае асаблівыя функцыі, не могуць замяніць адзін аднаго і павінны ўзаемадзейнічаць ў імя паўнавартаснага развіцця дзіцяці.          

 

Рэкамендацыі для бацькоў.

Калі ў дзяцінстве дзіця адчуваў пачуццё жалю да іншага чалавека, радасць ад добрага ўчынку, гонар за сваіх бацькоў, захапленне ад судотыку з выдатным подзвігам, ён набыў эмацыйны вопыт. Тым самым будуць пабудаваны шляху для асацыяцый эмацыйнага характару, а гэта з'яўляецца асновай, падмуркам больш глыбокіх пачуццяў, умовай паўнавартаснага развіцця чалавека.

• Выхаванне маленькага патрыёта пачынаецца з самага блізкага для яго - роднай хаты, вуліцы, дзе ён жыве, дзіцячага саду.

• Звяртайце ўвагу дзіцяці на прыгажосць роднага горада

• У час прагулкі раскажыце, што знаходзіцца на вашай вуліцы, пагаворыце пра значэнне кожнага аб'екта.

• Дайце ўяўленне аб рабоце грамадскіх устаноў: пошты, крамы, бібліятэкі і г.д. Паназірайце за працай супрацоўнікаў гэтых устаноў, адзначце каштоўнасць іх працы.

• Разам з дзіцем прымайце ўдзел у працы па добраўпарадкаванні і азеляненні свайго двара.

• Пашырайце уласны кругагляд

• Вучыце дзіцяці правільна ацэньваць свае ўчынкі і ўчынкі іншых людзей.

• Чытайце яму кнігі пра радзіму, яе героях, пра традыцыі, культуры свайго народа

• Заахвочвайце дзіцяці за імкненне падтрымліваць парадак, прыкладныя паводзіны ў грамадскіх месцах.

 

"Вывучаем родную мову"

ВЕЛЬМІ ВАЖНА навучыць сённяшніх дзяцей з павагай ставіцца да беларускай мовы, а таксама бегла на ёй размаўляць. Яны мала чуюць родную мову ў шырокім ужытку, а таму маюць бедны слоўнікавы запас, іх маўленне знаходзіцца пад уплывам рускай мовы. Хоць наша ўстанова i з’яўляецца рускамоўнай, але мы шмат увагi ўдзяляем развiццю менавіта беларускага маўлення дзяцей.

Увесці рускамоўных дзяцей у атмасферу жывога беларускага слова, далучыць іх да багацця роднай мовы, адчуць яе прыгажосць, мелодыку, своеасаблівасць нам дазваляюць фальклорныя і лепшыя класічныя творы для маленькіх дзяцей: калыханкі, забаўлянкі, песенькі, казкі, вершы і інш. Гэта робіцца з мэтай развіцця першапачатковых навыкаў разу- мення мовы, умення паўтараць за выхавальнікам і па меры магчымасці самастойна ўзнаўляць узоры беларускага маўлення (асобныя словы, кароткія забаўлянкі, песенькі, лічылкі і г.д.), што служыць фарміраванню ў іх пачуццёвай асновы руска-беларускага двухмоўя.

Фарміраванне гутарковага беларускага маўлення з дзецьмi мы вядзём па наступных на- прамках:

развіццё маўлення ў працэсе штодзённых узаемаадносінаў выхавальніка з дзецьмі ў роз- ных відах дзейнасці; 

заняткi па развіццi беларускага маўлення; 

самастойная маўленчая дзейнасць дзяцей.

Так, пры навучаннi дашкольнікаў малодшага ўзросту выхавальнiкi асаблiвую ўвагу ўдзяляюць рэпрадуктыўнаму беларускаму маўленню (завучванне і ўзнаўленне кароткіх паэтыч- ных твораў), з дзецьмі сярэдняга ўзросту ажыццяўляюць навучанне прадуктыўнаму маўленню, г.зн. уменню будаваць самастойныя па змесце і форме выказванні на беларускай мове (расказванне па карціне, пра цацку або прадмет, з асабістага вопыту). У адпаведнасці з вучэбнай праграмай з дзецьмi сярэдняга i старэйшага ўзросту адзін раз на тыдні праводзім заняткі па развіцці беларускага маўлення, на якіх выхавальнікі актыўна выкарыстоўваюць ды- дактычныя і народныя гульні, малыя формы фальклору, народныя казкі, апавяданні, вершы, загадкі і паданні, інсцэніруюць казкі, вершы і г.д.

 

Пачынаем размаўляць па-беларуску!

Ветлівасць

Ветлівымі словамі дарослыя і дзеці карыстаюцца амаль штодня. Давайце праверым свае веды і пакажам прыклад ветлівых паводзін дзецям:

Дзякуем

Сардэчна дзякую! Я ўдзячны (удзячна) Вам! Дзякуй за дапамогу! Дзякуй за ўсё!

Просім прабачэння

Прабачце, калі ласка! Я прашу прабачэння! Вельмі шкадую, што нарабіў Вам клопату. Не сярдуйце, так атрымалася. Даруйце, мне вельмі непрыемна.

Радуемся

Вельмі добра! Цудоўна! Выдатна! Вось здорава! Якое шчасце! Вось гэта навіна! Мне вельмі прыемна! Я задаволены (задаволена)! Вы мяне ўзрадавалі! Мне гэта даспадобы! Гэта самая шчаслівая хвіліна ў маім жыцці! Я вельмі рады (рада)!

Жадаем

Жадаю шчасця! Каб Вы здаровы былі і радаваліся! Хай Вас Бог беражэ! Хай Вам шчасціць! Хай будуць здаровы Вашы родныя! Расці дужы (дужая) ды вялікі (вялікая)! Хай здзейсняцца ўсе спадзяванні! Бывайце здаровы, жывіце багата! Добрай дарогі! Хай усё будзе добра! Хай Вам лёс не здрадзіць!

Імёны

Для бацькоў імя сына ці дачкі — самае пяшчотнае і мілагучнае. Кожнае дзіця любіць, каб да яго звярталіся неяк асабліва. Камусьці падабаюцца памяншальныя ласкавыя формы імя, камусьці — толькі поўныя. Дзецям будзе цікава на некалькі хвілін акунуцца ў мінулае нашай краіны і даведацца, якія імёны існавалі раней на Беларусі.

Выхавальнік дашкольнай адукацыі                              А.В.Масько

 Вялікае свята – Дзень Перамогі. Самая значная дата для нашага народа. Але што мы можам распавесці нашым дзецям пра яго?

Для сучасных дзяцей Вялікая Айчынная Вайна гэты далёкі час, пра які яны мала што ведаюць. Хоць больш за 70гадоў назад нашы продкі выйгралі гэту жорсткую вайну. Але гэта мы з вамі ведаем пра вайну з аповядаў дзядуляў, бабуль, а вось як распавесці цяперашнім дзецям – дашкольнікам, што такое ВАВ?

У першую чаргу, варта распавесці дзецям пра тое, што распавядалі вам вашы бабулі і дзядулі пра вайну, пра добрае і дрэннае. Паказаць фатаграфіі сваякоў у ваеннай форме, калі такія захаваліся, распавесці сцісла пра іх. Калі ёсць такая магчымасць, пазнаёміць дзіця з ветэранам ВАВ, стары і дзіця заўсёды знойдуць агульную мову. І менавіта такія моманты «уразаюцца» ў памяць дзяцей ды і ім будзе цікава пагутарыць асабіста з людзьмі, якія былі на вайне (магчыма, паказалі свае ордэны, фатаграфіі з тых часоў). Хлопчыкам цікава будзе пазнаць пра ваенную тэхніку, пра ваенныя дзеянні. Дзяўчынкам цікава ведаць пра гераічныя подзвігі жанчын падчас вайны. Абавязкова трэба зрабіць акцэнт на тое, што гэта былі звычайныя людзі, падлеткі, якіх ніхто не вучыў абараняць Радзіму. Яны самі ўзялі на сябе такую адказнасць за будучыню сваёй краіны.

 Добры спосаб распавесці пра вайну дзіцяці – прайсціся з ім па памятных месцах, ускласці кветкі да Вечнага агню і прачытаць разам надпісы на памятных плітах, тым самым падаўшы прыклад патрыятызму дзіцяці. Можна наведаць музей ВАВ, дзе дзеці не толькі пачуюць пра вайну, але і паглядзяць старадаўнія рэчы, зброя. Навочнасць – вельмі важная для дзіцяці.

Звычайна дзеці ўяўляюць сабе вайну, як асобна ўзятая падзея на поле бою, дзе ёсць лінія фронта. Ворагі і нашы па розныя бакі. Дзецям абавязкова трэба распавесці, хто такія фашысты і хто такія немцы.

Немцы – ворагі, але гэта не зусім так. Ворагі – фашысты, а простыя немцы, гэта такія ж людзі, як мы, якія таксама папакутавалі ад гэтай вайны.

Рыхтавацца да Дня Перамогі неабходна разам са сваім дзіцем. Можна ўладкаваць  сумесны прагляд ваенных фільмаў, каб дзіця прасякнулася настроем гераічнасць, патрыятызму. Абавязкова гутарце са сваімі дзецьмі, адказвайце на іх пытанні, калі яны іх задаюць, значыць ім гэта цікава. Вучыце вершы і песні, прысвечаныя Дню Перамогі («Кацюша», «Дзень Перамогі») Чытайце літаратуру пра вайну, пра подзвігі нашых ваяроў – абаронцаў, якія абаранілі свет у жорсткай вайне.

Паважаныя бацькі! Абавязкова назапасьцеся букецікам кветак і разам з вашымі дзецьмі ўскладзяце кветкі да Вечнага агню, наведаеце парад прысвечаны Дню Перамогі, падорыце кветкі ветэранам, іх так мала засталося ў жывых. Першым чынам, вашы дзеці ўраўноўваюцца на Вас - бацькоў, так што будзьце для іх прыкладам ва ўсім!

 

Выхавальнік     дашкольнай адукацыі                                      А.В.Масько